Μια μέρα δυο μοναχοί, ξέπλεναν τα πιάτα τους στην όχθη του ποταμού, όταν είδαν οτι ένας σκορπιός είχε πέσει μέσα και πνιγόταν. Τότε ο ένας μοναχός αμέσως τον έπιασε και τον έβγαλε στην όχθη. Την ώρα που τον κρατούσε όμως, ο σκορπιός τον κέντρισε με την ουρά του.Εκείνος συνέχισε να πλαίνει το πιάτο του, ενώ ο σκορπιός ξανάπεσε μέσα.Ξανά, βούτηξε το χέρι του ο μοναχός, τον έπιασε και τον ξαναέβγαλε έξω. Πάλι όμως ο σκορπιός τον τσίμπησε.Ο άλλος καλόγερος έβλεπε τη σκηνή και ρώτησε:
- Γιατί συνεχίζεις να σώζεις τον σκοπιό, όταν η φύση του είναι να τσιμπάει;
- Επειδή, απάντησε ο μοναχός, η φύση μου είναι να σώζω…
- Γιατί συνεχίζεις να σώζεις τον σκοπιό, όταν η φύση του είναι να τσιμπάει;
- Επειδή, απάντησε ο μοναχός, η φύση μου είναι να σώζω…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου